Gleby lekkie, to gleby które najczęściej występują w Polsce (w 60%), najliczniej występują w województwie podlaskim, pomorskim, łódzkim oraz warmińsko-mazurskim. Sprawiają dużo trudności w uprawie, ponieważ są mniej żyzne, mocno przepuszczają wodę, mają mniej składników pokarmowych oraz bardzo niski odczyn.
W latach intensyfikacji przemysłu i spalania paliw kopalnianych, zauważono wysoką emisję tlenków siarki do atmosfery. Związki siarki w postaci opadów kwaśnych deszczów, doprowadzały do degradacji gruntów. Na ratunek przyszła ustawa wprowadzająca konieczność odsiarczania spalin. Jednakże, po latach zauważono ograniczoną ilość siarki w glebach, a co za tym idzie zaburzenia w gospodarce pokarmowej roślin uprawnych. Powstający podczas procesu odsiarczania gips, jest skutecznym sposobem na zwalczenie problemu deficytu siarki oraz eliminację […]
Kwasowość gleby jest czynnikiem warunkującym produktywność pól uprawnych. Jako podstawowa cecha geochemiczna kształtuje ruchliwość składników mineralnych oraz określa warunki wzrostu systemu korzeniowego wpływając na plon roślin. Każdy wpływ na zmianę odczynu gleby niesie za sobą poprawę warunków glebowych, wzrost efektu produkcyjnego oraz poprawę funkcjonowania środowiska.
Racjonalna gospodarka azotem, czyli dbanie, aby nie stał się toksyczny dla środowiska glebowego oraz wodnego, wymaga dokładnego poznania jakim ulega przemianom. Ryzyko skażenia azotem jest wysokie, dlatego tak ważne jest przestrzeganie zalecanych ilości nawozów azotowych jakich wymaga dana uprawa.
Gleby ze względu na swoją budowę ulegają w mniejszym lub większym stopniu zakwaszaniu. Proces zakwaszenia jest zjawiskiem naturalnym, ale przyczyny leżą także w działalności człowieka. Gleby węglanowe i zasobne w kationy zasadowe nie ulegają temu procesowi, jednakże intensyfikacja upraw rolnych będzie przyczyniać się do obniżenia pH na każdym typie gleby.
Gleby naturalnie posiadają pewną ilość przyswajalnych składników, dzięki którym roślina plonuje. Zdolność produkcyjna takich gleb może być mała i uzależniona od stopnia uruchamiania się komponentów. Plony z gleb uprawianych w Polsce są dużo niższe niż ich potencjał plonotwórczy.
Burak cukrowy jest najbardziej cenną roślina okopową, bardzo dobrze wpływa na rośliny w płodozmianie oraz pozostawia stanowisko w dobrej kulturze. Jest surowcem do produkcji cukru, który dalej jest wykorzystywany w przemyśle spożywczym, paliwowym, farmaceutycznym oraz kosmetycznym. Podczas przerobu buraków na cukier powstają produkty uboczne i odpady, które dalej są zagospodarowywane – ogonki buraczane, wysłodki, błoto defekosaturacyjne (wapno defekacyjne) oraz melasa.
Producenci mają obowiązek podać na opakowaniu lub w dokumentacji, odmianę nawozu wapniowego. Odmianę, do jakiej należy nawóz wapniowy można uzyskać w Okręgowych Stacji Chemiczno-Rolniczych. Po badaniach próbki towaru w laboratorium, informacja będzie zawarta w ateście wydanym przez tę instytucję. Każdy rolnik, który kupuje wapno ma prawo żądać od producenta lub dystrybutora dokumentów potwierdzających przynależenie nawozu do danej odmiany.
Rozmowa dr. inż. Witoldem Rzepińskim z Wyższej Szkoły Agrobiznesu w Łomży, wywiad prowadzi Bolesław Pilarek.
Tlenek wapnia, inaczej wapno palone (CaO) to nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków. Swoje zastosowanie znajdzie w rolnictwie, budownictwie, metalurgii oraz w przemyśle ceramicznym oraz szklarskim. W rolnictwie tlenek wapnia służy do szybkiego podnoszenia odczynu gleby oraz jako insektycyd.
