Wpływa na rozród, rozwój i wzrost, zdrowie i komfort życia zwierząt. Odpowiednie zadbanie o stan zdrowia i jakość życia zwierzęcia hodowlanego zawsze będzie oddziaływało na skład chemiczny końcowych produktów konsumpcyjnych jakimi są jaja, mleko i mięso, co przekłada się na zdrowie człowieka.
Prawidłowe odżywianie zwierząt, prowadzi do odpowiedniego wykorzystywania przez nie składników pokarmowych, obniżenie kosztów produkcji oraz zmniejszenie zagrożenia zanieczyszczenia środowiska.
Ciągła dynamika w rozwoju chowu i hodowli zwierząt wymaga od nas ciągłego dokształcania się w zakresie skarmiania i dobierania dawek paszowych. Składniki mineralne, posiadające znaczenie pokarmowe dzieli się na mikro i makroelementy. Makroelementy stanowią pierwiastki: wapń, fosfor, magnez, sód, potas, chlor i siarkę, a mikroelementy: żelazo, miedź, cynk, mangan, molibden, fluor, kobalt, jod, selen i chlor.
Zwierzęta gospodarskie w układzie pokarmowym najczęściej nie posiadają enzymów hydrolizujących sole kwasów organicznych, wiążących składniki mineralne.
Pierwiastki zawarte w paszach pochodzenia roślinnego, mają niską przyswajalność, dlatego tak ważne jest uzupełnianie tych minerałów. Pomijając sód i potas, najczęściej ich przyswajalność nie przekracza 20-30%. Pasze mineralne mogą występować jako mieszanki mineralne np. sól pastewna – w postaci chlorków czy kreda pastewna – kopalina w postaci węglanów. Na rynku występują także pasze z chelatami, czyli połączenia składników mineralnych z peptydami lub aminokwasami, charakteryzujące się dużą przyswajalnością.
Składniki mineralne w paszach określane są jako popiół surowy, który może zawierać nieprzyswajalną dla zwierząt krzemionkę roślinną lub glebową. Określenie ile znajduje się w paszy popiołu, wykonuje się metodą spalania pasz w 15% kwasie solnym, składniki mineralne ulegają rozpuszczeniu, pozostawiając tylko krzemionkę.
Opracowanie: Agata Żmuda
Na podstawie:
Żywienie zwierząt i paszoznawstwo. Fizjologiczne i biochemiczne podstawy żywienia zwierząt. 2015. (red.) Jamroz D. Wydawnictwo Naukowe PWN SA. (I): 64-89, 326-332.
Na stan zakwaszenia gleb, w dużym stopniu ma wpływ działalność człowieka. Powinniśmy wziąć za to zjawisko odpowiedzialność i przyczynić się do przywrócenia odpowiedniego pH gleb, z których korzystamy. Program rekultywacyjnego wapnowania gleb, ma za zadanie podnieść w krótkim odstępie czasu odczyn gleb, najbardziej narażonych na ograniczenie swoich funkcji, czyli gleb o odczynie niższym niż 4,8.
Rzadko zadajemy sobie to pytanie. A warto! Wiedza w pigułce tylko u nas. Tomek krótko opowiada o tym dlaczego większość gleb w Polsce ma kwaśny odczyn, i o tym jak nasza działalność wpływa na tą sytuację. Zapraszamy.
Czemu wapnowanie to podstawowy zabieg? Pomijanie jego to wielki błąd- najważniejsze fakty w 3min. opowiada Ania. Dlaczego wapnowanie to podstawa żyzności gleby, utrzymania wilgoci, przyswajania nawozów mineralnych, top 2 wielkości plonów? Nie pomiń tego odcinka!