Wśród makroelementów niezbędnych roślinie do przeżycia jako pierwszorzędne wyróżnia się azot, fosfor, potas, a jako drugorzędne traktuje się magnez, wapń oraz siarkę. Niestety w nawożeniu roślin uprawnych te drugorzędne mogą zostać pominięte, ze względu na szukanie oszczędności. Jednakże, gdy poznamy funkcje jakie pełnią w fizjologii roślin, na pewno każdy z nas już nigdy nie odpuści nawożenia Mg, Ca oraz S. Z miłości do roślin nie żałuj tych pierwiastków!
Magnez – pierwiastek o podwójnej sile, oprócz niezbędnych funkcji życiodajnych (atom centralny w cząsteczce chlorofilu biorący udział w procesie fotosyntezy) magnez ma także działanie podnoszące odczyn gleby. Magnez uruchamiający enzymy odpowiedzialne za wiązanie CO2 nie może być zastąpiony przez żaden inny składnik pokarmowy. Dodatkowo, magnez aktywuje wiele procesów biochemicznych takich jak synteza węglowodanów, tłuszczów i białek. Uwzględnienie Mg w nawożeniu wspomaga wykorzystywanie azotu. Jony magnezu wpływają korzystnie na transport i gromadzenie się fosforu. Mg2+ wpływa na dynamikę wzrostu rośliny oraz na pobieranie wody przez korzenie. Rośliny pobierają magnez w całym okresie swojego wzrostu, ale najintensywniej jest pobierany przez młode części roślin podczas przyrostu biomasy zielonej. Magnez jest pierwiastkiem łatwo wymywającym się szczególnie na glebach lekkich i bardzo lekkich, im gleba jest lżejsza tym wykazuje większe zubożenie. Niedobór powoduje obniżenie się jakości i ilości plonu, szczególnie na glebach kwaśnych. Wszystkie rośliny wykazują duże zapotrzebowanie na Mg. Wysokość zebranego plonu ściśle zależy od ilości jonów magnezu. Nie czekaj zapewnij swojej roślinie magnez!
Wapń – kojarzony głównie z wapnowaniem jest także składnikiem pokarmowym dla roślin. Jego jony wpływają na gospodarkę hormonalną, wchodzą w skład struktur budulcowych, tworząc ściany komórkowe, związki pektynowe oraz tkanki. Ca2+ bierze udział w kontroli gospodarki wodnej oraz wpływa na wzrost korzeni. Wpływ tego pierwiastka obserwuje się także w regulacji gospodarki azotem oraz w zachowaniu równowagi kwasowo-zasadowej. Podnoszenie odczynu poprzez wapnowanie jest zabiegiem niezbędnym w utrzymaniu wysokiej kultury rolnej. Wapnowanie gleb wpływa na ograniczenie występowania chwastów i patogenów. Utrzymywanie pH na odpowiednim poziomie poprawia właściwości fizyczne i chemiczne gleby, poprawia strukturę gruzełkowatą gleby i przyswajalność składników pokarmowych. Niedobór wapnia powoduje zahamowanie stożków wzrostu oraz żółknięcie liści, które stają się suche i poskręcane. Dostarcz uprawie wapna już dziś!
Opracowanie: Agata Żmuda
Na podstawie:
Grzebisz W. 2008. Podstawy nawożenia. Nawożenie Roślin Uprawnych, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne. cz. I. 236-260.
Siarka – jest makroelementem zajmującym piąte miejsce po azocie, fosforze, potasie i magnezie uważane za najważniejsze pierwiastki niezbędne roślinie do wzrostu. Do niedawna siarka pozostawała poza zasięgiem badań rolniczych, jednakże po zmniejszonej emisji do atmosfery stała się pierwiastkiem deficytowym. S wchodzi w skład białek, jest składową, o której nie można zapominać przy nawożeniu! Korzystne działanie tego pierwiastka to także wspomaganie pobierania azotu oraz fosforu. Rośliny dobrze odżywione azotem i siarką zwiększają ilość N wbudowanego w struktury organiczne, a co za tym idzie produkują więcej lepszego jakościowo białka. Dostarczenie S w odpowiedniej ilości pozwala na uniknięcie strat azotu (1kg brakującej S to strata 10kg N). Stosowanie nawozów siarkowych ma znaczenie ekologiczne, ponieważ wzrasta wydajność nawozów azotowych i ograniczenie strat azotu. Deficyt siarki w glebach uprawnych jest procesem stale pogłębiającym się. Niedobory zauważa się szczególnie na glebach podatnych na wymywanie i o niskiej zawartości materii organicznej. Niedostatek S to zakłócenie biosyntezy chlorofilu, zmniejszenie odporności na patogeny i suszę. Dla dobra swoich roślin – nie zapomnij o siarce!
Opracowanie: Agata Żmuda
Na podstawie:
Grzebisz W. 2008. Podstawy nawożenia. Nawożenie Roślin Uprawnych, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne. cz. I. 236-260.
Na stan zakwaszenia gleb, w dużym stopniu ma wpływ działalność człowieka. Powinniśmy wziąć za to zjawisko odpowiedzialność i przyczynić się do przywrócenia odpowiedniego pH gleb, z których korzystamy. Program rekultywacyjnego wapnowania gleb, ma za zadanie podnieść w krótkim odstępie czasu odczyn gleb, najbardziej narażonych na ograniczenie swoich funkcji, czyli gleb o odczynie niższym niż 4,8.
Rzadko zadajemy sobie to pytanie. A warto! Wiedza w pigułce tylko u nas. Tomek krótko opowiada o tym dlaczego większość gleb w Polsce ma kwaśny odczyn, i o tym jak nasza działalność wpływa na tą sytuację. Zapraszamy.
Czemu wapnowanie to podstawowy zabieg? Pomijanie jego to wielki błąd- najważniejsze fakty w 3min. opowiada Ania. Dlaczego wapnowanie to podstawa żyzności gleby, utrzymania wilgoci, przyswajania nawozów mineralnych, top 2 wielkości plonów? Nie pomiń tego odcinka!